Emotie-eten : je kan er niks aan doen
Maar je kan er wel iets aan veranderen
Emotie-eten is NIET die ene keer dat stukje chocolade of kommetje chips te veel omdat je je verdrietig, boos, bang of alleen voelt… en waar je dan de volgende dag met een vriendin of je partner over praat.
Echt emotie-eten… daar wordt zelden over gepraat.
Praten over hoe dat is om je te laten gaan in eten, keer op keer weer… de boosheid of schaamte achteraf en steeds weer dat voornemen om de dag erna het anders aan te pakken…
Een patroon waarin je lijkt vast te zitten, dat je vaak voor jezelf houdt. Een taboe of een geheim, waardoor het voelt dat je met 2 gezichten leeft.
‘Dit is de eerste keer dat ik zo open en eerlijk kan praten over dat emo-eten. Zelfs voor mijn partner schaam ik me. Het voelt aan als ‘falen’ ofzo.’
Voor mij zit een dame die heel stevig in haar leven staat. Zij probeert haar leven te leiden zoals haar dat ooit geleerd is, men kijkt naar haar als : ze heeft het allemaal voor elkaar, ze heeft een fijne, maar veeleisende job, een leuk gezin, fijne vrienden…
En toch… er is ook die andere kant.
Nu ze er eindelijk over durft te praten, leert ze er anders naar kijken.
Want :
- Emo-eten heeft niks te maken met geen karakter hebben of falen
- Emo-eten is een mechanisme, ontstaan om met jouw emoties om te gaan
- Emo-eten is een vicieuze cirkel die je kan leren begrijpen en doorbreken
- Emo-eten doorbreken, vraagt vooral aandacht voor waarom we eten en minder voor wat we eten
Ik voel de opluchting in haar reactie : ‘Oef ! Het ligt niet aan mij én ik kan er iets aan veranderen !’
Ja dat kan…
En eenmaal dat lukt, brengt het zoveel meer dan enkel gezonder leven.
Het geeft je kracht en inzicht in wie je bent en wat je écht nodig hebt. Het laat je anders in het leven staan….niet alleen aan tafel.
Een eerste stap is…erover durven praten…
Warm Welkom
